මට
වෛරස් හෝ ක්ෂුද්‍ර ජීවවිද්‍යාව
පිළිබඳව අධ්‍යාපනයක් හෝ විශේෂඥ
දැණුමක් නොමැත.
එහෙයින්
මිනිසුන් කළයුතු දේ සහ නොකළ
යුතු දේ ගැන උපදෙස්දීමට මට
අයිතියක් ද නැත.
කොරෝනා
වෛරසය සම්බන්දයෙන් කළ යුතු
දේවල් මම ලබාගන්නේ මම ජීවත්වන
රටේ ඒ පිළිබඳ විශේෂඥ ආයතනය
වන Robert
Koch-Institut
ආයතනයෙනි.
නිකුත්
කොට ඇති උපදෙස් උපරිමයෙන්ම
පිළිපදිමි.
ඒ
හැර පූජකයන්,
කට්ටඩියන්,
නක්ෂත්‍රකරුවන්,හස්ත
රේඛා කරුවන්,
ගොඩේ
බෙහෙත් කියන්නන් හෝ වෙනත්
ආතභූත පිරිස් කියන දේවල්
පිළිනොගනිමි.
ඕනෑම
රටක සෞඛ්‍ය අංශ අමාත්‍යංශ
ලෙස පිහිටුවා ඇත්තේ ජනතාව ඒ
පිළිවඳව දැනුවත් කිරීමටය.
එහෙයින්
සෞඛ්‍ය අංශ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය
(WHO) සමග
සම්බන්දය.මම
අධ්‍යාත්මික ගුරුවරයෙකි.
එහෙයින්
මගේ වගකීම වන්නේ මිනිස්සුන්ට
ඇඳිරිනීතියේදී කළයුතු,
නොකළ
යුතු දේවල් හෝ කොරෝනාවලට
කළයුතු දේ ගැන තර්ජනය කිරීම
හෝ උපදෙස්දීම නොවේ.
මට
කළහැකි දේ නම් මිනිසුගේ මනස
සුවපත් කිරීමය.
මේ
ලිපිය ලිවීමට අදහස් කළේ ද
අවශ්‍ය කෙනෙකුට කියවා අවබෝදයක්
ලබාගෙන සුවපත්වීමටය.
සමාජයේ
සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක්
බියවීමෙන් හෝ බියට පත්කිරීමෙන්
රෝගය පාලනය කිරීම තරයේ විශ්වාස
කරන බව ප්‍රධාන මාධ්‍යය සහ
විශේෂයෙන් සමාජ මාධ්‍යවලින්
පෙනීයයි.
Facebook, Whatsap, Viberආදීයෙන්
බොහෝ දෙනෙක් විවිධ තර්ජනාත්මක
උපදෙස්,
භීතිය
ඇති කරවන වැරදි ප්‍රවෘත්ති
හුවමාරු කිරීම විනෝදාංශයක්
කොටගෙන ඇත.
ඔවුන්
විශ්වාස කරන්නේ එය ජාතිය
බෙරාගැනීමේ සමාජ සේවයක් ලෙසය.
මෙය
කොතරම් නරක තත්වයකට පත්වී
ඇද්දයත් මුඛ ආවරණය අත්‍යවශ්‍ය
නොවන බවට උපදෙස් දුන සෞඛ්‍ය
උපදේශකයන් වන අනිල් ජයසිංහ,
පබා
පලිහවඩන වැනි අයට එරෙහිව
අපහාසාත්මක දේ බෙදා හරිති. ඔවුන්ගේ ප්‍රකාශන මෙයින් ශ්‍රවනය කළ හැකිය.
ඔවුන්
ඉතා වැදගත් උපදෙස් දෙති.
නමුත්
බිය වූවන් දැන් ඔවුන්ගේ උපදෙස්
අභියෝගයට ලක්කරමින් නොසලකා
හරිමින් සිටිති.
මෙහිදී
ඇතිවන අර්බුදය නම් බියවීමෙන්
කළයුතු දේවල් පැහැරහැරීමයි.
බිය
වන පුද්ගලයෙකු මුලින්ම අහිමි
කරගන්නේ සිහියෙන් කටයුතු
කිරීමයි.
කළයුතු
දේ සහ නොකළයුතු දේ ගැන සිතීමට
නොහැකිව කලබලයට පත් වේ.
කොරෝනා
හැදුනොත් මරණයම තමයි වැනි
ප්‍රචාරයන් නිසා නිරෝධානයට
බියෙන් සැඟවුණු බවට පුවත්
පළවිය.
අනවශ්‍ය
බිය ද වසංගත රෝග ඇති කරවන්නකි.
බියෙන්
සිහිවිකල් වූ කල්හී සෞඛ්‍ය
අනාරක්ෂිත ක්‍රමපවා වැරදි
ලෙස පිළිපදියි.
හොඳම
නිදසුන නම් මුඛ ආවරණයයි.
මුඛ
ආවරණයක් නොමැතිව පිටටයෑම
සමාජයේ උදහසට ලක්වන නිසා භාවිත
මුඛ ආවරණය කිහිපවරක් භාවිත
කරති.
මෙයින්
රෝගයක් වැළඳීමේ ප්‍රවණතාවය
වැඩිය.
එමෙන්ම
කොරෝනා ආසාධිතවීම සමාජ අවමානයට
හේතුවක් ලෙස සලකන්නට තරම්
බීතිය ප්‍රබල විය.
උදාහරණයක්:
මගේ
මිතුරියකගේ (ශිනෝකා)
පියා
23 සඳුදා
මිය ගොස් ඇත.
ඇය
ජර්මනියේ සිටින නිසා තාත්තට
ඇයගෙන් කොරෝනා ආසාධනය වී ඇති
බවට අසල්වැසියන් චෝදනා කොට
මරණය පසුදිනම රෝහලේදී පුළුස්සා
ඇත.
මරණයෙන්
ඇතිවන පීඩනයත්,
සමාජ
අපහාසයත් කොතරම් දුක්බරද
යන්න ඇයගේ Facebookඑකේ
ලියා ඇත්තේ;
ඒත්
ලංකාවෙ ඉන්න මගෙම ජතියෙ සමහර
මිනිස්සු(
කොරෝනා
ගැන මෙලෝ හසරක් නොදන්න නූගත්
පිරිසක්)
කියනව
මම ලංකාවට ඇවිත් තාත්තට කොරෝනා
බෝ කරපු හින්ද තාත්ත ඒකෙන්
නැති උනේ කියල...
මෝඩ
මිනිස්සු එක්ක හැප්පිලා ඇත්ත
නැත්ත තේරුම් කරල දෙන්න මම
මගෙ වටිනා කාලෙ ගන්නෙ නෑ..
මොකද
මගෙ තාත්ත මට එහෙම උගන්නල
නෑ...
මට
කියන්න තියෙන්නෙ මම ලෝකයක්
තරම් ආදරේ කරන මගෙ තාත්තගෙ
ආත්මෙට බොරු චෝදනා,
ගැරහිලි
කරන්න එපා කියල...
එහෙම
කරන මිනිස්සුත් කවදහරි ආයෙ
නොයෙන ගමනක යනවමයි...
දැන්
මේ කරන දේවල් එදාට ඒ ගමන යන
විඳිහ තීරනේ කරයි…
(මේ
ගැන පසුව ලිපියක් ලියමි)
මෙලෙස
සමාජ සම්බන්දතාවල බිඳවැටිම්වල
වගකීම බියෙන් ජනයා උසිගන්වන්නන්
භාරගන්නවා ද?
බිය
නිසා සමාජ සම්බන්දතා කොතරම්
පළුදු වී ඇද්දයත් විදේශිකයන්ට
කාමර දීමට තරම් හොටෙල් හිමියන්
බිය වූ බැවින් බණ්ඩාරවෙල ඇල්ල
ප්‍රදේශයේ හෝටලයකින් එළවා
දැමූ විදෙස් යුවලක් දින හතරක්
කැලෑවේ සිටියදී සොයා ගැනීමට
හැකි වූ බවට ලංකාදීපය වාර්තා
කරන ලදි.වාර්තාව මෙතනින්
බියෙන්
තොර සිහිය ඇති නිරෝගිමත්
මිනිසුන් කරන්නේ ප්‍රශ්නයක්
ඇති වූ විටෙක තමන්ගේ වගකීම
හදුනාගෙන කටයුතු කිරීමයි.
රටේ
මිනිස්සුට ඕනවට වඩා උපදෙස්
දෙන්නන්ට තමන්ගේ වගකීම අමතක
වේ.
කොරෝනාවලට
අවශ්‍ය සනීපාරක්ෂක ක්‍රම
සෞඛ්‍ය බලධාරීන්ගේ උපදෙස්
මත පිළිපැදීම ජනයාගේ වගකීමකි.
එසේ
නොකරන අය වගකීම්සහගත කරවීම
සහ දඬුවම් කිරීම ආරක්ෂක අංශවලට
භාරය.
පුරවැසියන්
එවැනි වගකීම් ගැනීම අර්බුද
ඇති කරවයි.
කරුණු
පෙන්වාදීමෙන් තමයි අර්බුදයකින්
ගොඩයා හැකි වන්නේ
ඕනෑම
ප්‍රශ්නයකදී කරුණු පහදාදීම
තමයි විශ්ෂ්ටතම ක්‍රියාව.
බියගැන්වීම්,
තර්ජනය
කිරීම්,
රංඩුවීම
ප්‍රශ්නයකට විසඳුමක් නොවේ.
කොරෝනා
ගැන බිය ගන්වන අය විශ්වාස කරන
දෙයක් නම් මිනිස්සුට කරුණු
කියාදීමෙන් ප්‍රතිඵලයක්
නොමැති බවයි.
මෙම
මානසිකත්වය ඇතිවන්නේ අනෙකා
ගැන අවිශ්වාසයෙන්,
සැකයෙන්
බැලීමට පුරුදු වී ඇති බැවිනි.
ඔවුන්
අනුන් ගැන තියා තමන් ගැනවත්
විශ්වාස නොකරති.
මෙය
අපේ සමාජයේ පවතින සමාජ ප්‍රශ්නයකි.
සංස්කෘතික
ප්‍රශ්නයකි.
එකිනෙකාට
චෝදනාකිරීමට,
සුළු
දෙටත් රංඩුවන,
පදනම්
විරහිත විවේචන ඇති කරවන්නේ
මෙම අවිශ්වාසයයි.
මෙම
මනසිකත්වය වරෙක "අපේ
රටෙ මිනිස්සු තමයි ඉහළම ජාතිය"
ලෙස
රවටාගනියි.
තවත්
විටෙක "අපේ
රටෙ එවුන් තමයි නොහැදිච්චම
ජාතිය"
ලෙස
වෛර කරයි.
මෙවැනි
අගතීන්ගෙන් නිදහස්ව කරුණු
පැහැදිලි කරගැනීමට සිහිය ඇති
කරගැනීම අත්‍යවශ්‍යය.
ලංකාව
යනු මැලේරියා වසංගතය මුළුමනින්ම
තුරන්කරගත් සමාජයකි.
ඩෙංගු
හොඳින් කළමණාකරණය කරගෙන ඇත.
මෙවා
කරගෙන ඇත්තේ ජනතා සහභාගීත්වයෙනි.
දැණුවත්
කිරීමෙනි.
ජනතාවට
කරුණු තේරෙන ලෙස සන්නිවේදනය
කරන්නේ නම් ඔවුන් පිළිගනිති.මෙම
විශ්වාසය සමාජයකට අර්බුදවලින්
ගොඩ ඒමට අවශ්‍යය.
අනෙක්
අය බිය කරන්නන් කියන දෙයක්
නම් ඇඳිරිනීතිය ඇතැම්හු
උල්ලංගනය කරන බවයි.
පෝළිම්වල
පොරකන බවයි.
ඒ
ඇයි?
මිනිසා
ගෙයකට කොටුකරතැබීම පහසු දෙයක්
නොවේ.
විවිධ
ජනයාගේ මානසිකත්වය වෙනස්ය.
එය
ඇතැමෙකුට කළ හැකිය.
තවත්
කෙනෙකුට අපහසුය.
ඇඳිරිනීතිය
කාලයේදී ගෘහස්ථ හිංසනය හා
කෲරත්වය වැඩි වී ඇති බවට ළමා
ආරක්ෂණ අධිකාරිය ද නිවේදනය
කොට ඇත.
ඇඳිරිනීතිය
පවතින කාලයේ දී ළමා අපයෝජන
සිදුවීම් වර්තාවීම 33%කින්
ඉහළ ගොස් ඇතැයි ජාතික ළමා
ආරක්ෂණ අධිකාරියේ සභාපති
මහාචාර්ය මුදිත විදානපතිරණ
පවසා ඇත.
ඇඳිරිනීතිය
බලපැවැත්වෙන බැවින් අපයෝජකයා
සහ වින්දිතයා වන දරුවන් ද
නිවසට කොටුවී සිටීම මෙයට
හේතුවක් බව ද පවසා ඇත.
වාර්තාව මෙතනින්ලංකාවේ
මෙවැනි දේ වාර්තා වන්නේ අඩුවෙනි.
වාර්තා
නොවන සිද්ධීන් කොපමණ ඇද්ද?
මිනිසා
මුලින්ම විසඳුම් සොයන්නේ
තමන්ට දැනෙන,
ඇස්පනාපිට
ඇති අභියෝගයකටය.
බඩගින්න
යනු සියලු රෝගවලට වඩා ප්‍රදාන
රෝගයයි.
තවමත්
නොවැලඳී ඇති කොරෝනාවලට වඩා
බඩ ගින්නට පොරකෑම මනුස්ස
ගතියකි.
ඇඳිරිනීතියට
පෙර බඩුගෙන ගෙදරට දිවීම යනු
කලබලකාරී දෙයකි.
මෙය
නගරාසන්නවල වාහනයක් ඇතිව
ජීවත් වන මධ්‍යම පන්තියට වඩා
වාහනයක් නොමැති අයට බිහිසුනු
අභියෝගයකි.
දරුවන්,
වියපත්
වූ දෙමාපියන් ඇති අයට අවිනිශ්චිත
හැඟීම් ඇති කරවයි.
අනෙකා
බිය ගැන්වීමට පොස්ට් දාන
මධ්‍යම පන්තියේ ඔබලා මෙසේ
සංවේදී වුණාද?
අනුන්ට
උපදෙස් දෙන,
බියගන්වන්නන්ට
කොරෝනා ආසාධිත වුණොත් මොකද
වෙන්නේ?
අනුන්බියගැන්වීමට
පෝස්ට්දාන මම දන්නා කෙනෙකු
වරක් මුහුණු පොතේ ලියා තිබුනේ
එක Idiot
කෙනෙක්
(ගොබ්බයෙක්)
කොරෝනා
හදාගෙන අනෙක් අයට බෝකොට ජාතිය
විනාශ නොකරන ලෙසය.
මම
ඔහුගෙන් ප්‍රශ්න කර සිටියේ
ඔහුට කොරෝනා ආසාධිත වුණොත්
ඔහුද ගොබ්බයෙක් (=
idiot) ලෙස
සමාජ උදහසට ලක්වීමට සුදානම්
ද යන්නයි.
වසංගතයක්
ඕනෑම කෙනෙකුට,
විව්ධාකාරයෙන්
ආසාධනය වියහැකිය.
මෙවැනි
කාරණාවලදී අනුන්ට පීඩන එල්ල
කළ විට,
තමන්ද
කවදා හෝ පීඩිතයෙකු ලෙසට පත්වීමට
ඉඩකඩ ඇත.
අනෙක්
අය බියගන්වන්නේ නිරෝගිමත්
පුද්ගලයන් ද?
මනෝවිද්‍යාත්මක
විශ්ලේෂණයන්ට අනුව නම් බිය
ධනාත්මකව සහ ඝෘණාත්මව ද බලපායි.
වසංගතවලට
අනිසි ලෙස බියවීම සහ වෙනත්
අය බියට පත්කිරීම අඩුවෙන්
වර්ධනය වූ පෞරුෂයක ලක්ෂණයකි.
කුඩා
කල දෙමාපියන්ගේ බලපෑම,
ලිංගික
අතෘප්තිය,
බලාපොරොත්තු
බිඳවැටුනු පුද්ගලයන් නිතර
බිය වෙති.
අනුන්
ද බිය කරවති.
ඇතැම්විට
ඔවුන් එයින් සැනසීමක් ලබති.
තවත්
අය විනෝදයක් ලබති.
නිදසුනක්
නම්:
පොළිමක
පොර කෑ පිරිසක් විවේචනය කොට
මුහුණු පොතෙ දැමීමෙන් එම පොරකෑ
පිරිස එම පෝස්ට් කියවායයි
සිතිය නොහැක.
එය
කියවන්නේ,
ලයික්
දමන්නේ තමන්ගේ මිතුරු හවුලයි.
නමුත්
ඔහු එයින් මානසික විමෝචනයක්
ඇතිකරගනියි.එහෙයින්
අනෙක් අය බිය ගන්වන්නන්
නිරෝගිමත් මානසික මට්ටමක්
ඇති අයයයි නිගමනය කළ නොහැක.
එහෙමෙයි
කියලා කොරෝනා ගැන නොසලකා
කටයුතු කළයුතු ද?
කොරෝනාවලින්
ආරක්ෂාවීමට අවශ්‍ය උපදෙස්
සෞඛ්‍ය අංශවලින් ලබාදෙති.
තමන්
මොන රටේ හිටියත් එම රටේ සෞඛ්‍ය
අංශ දෙන උපදෙස් පිළිපැදීම
තමයි ප්‍රයෝජනවත් වන්නේ.
පිටරටක
ඉන්න කෙනෙක් ලංකාවේ දෙන උපදෙස්
පිළිපැදීම ගැන දෙවරක් සිතිය
යුතුයි.
ලංකාවේ
ඉන්න කෙනෙක් වෙනත් රටක උපදෙස්
පිළිපැදීම ද එසේමය.
ඒ
ඒ රටවල පරිසරය,
ක්‍රමය
වෙනස්ය.
එම
ක්‍රමය,
වෙනස
පිළිගෙන කටයුතු කළ යුතුය.
මම
පිළිපදින්නේ ආරම්භයේදී ලියූ
ලෙස ඉන්නා රටේ සෞඛ්‍ය උපදෙස්ය. මට
කොරෝනා හැදුණත් එයට සාමකාමීව
මුහුණ දෙන්න මම සුදානම්ය.
ජීවිතය
යනු ලෙඩ රෝග සහිත එකකි.
සිහියෙන්
කටයුතු කිරීම අපේ හැකියාවකි.
මේ
ලිපියෙන් අදහස් කළේ බියෙන්
තොරව මනස සුවපත් කරගැනීමය.
එය
නම් දේශසීමා ඉක්මවයි.මගේ
අධ්‍යාත්මික භාවිතයෙන්
ගොඩනගාගත් දර්ශනය නම්:
සැබෑලෙස
මරණයට පත්වීමට පෙර මැරි මැරී
ජීවත්වීමට මම ඇකැමැත්තෙමි.
මෙත් සිතින්
බටුවංගල සමිද්ධි හිමි
පින්තූරය:
මෙහි
පලවන්නේ facebookහි
වෙනත් අය බියකිරීමට පෝස්ට්
( share)කරගත්ත්කි.
