කාන්තාවන්ට මත් ද්‍රව්‍ය මිලදී ගැනීම තහනම් ද?

කාන්තාවන්ට මත් ද්‍රව්‍ය මිල දී ගැනීම තහනම් බව දැනගත්තේ ජනාධිපති මැදිහත් වී අණ්ඩුව විසින් කරණ ලද කාන්තාවන්ට මත් ද්‍රව්‍ය මිල දී ගැනීමේ අයිතිය තහවුරු කිරීමේ නීති සංශෝදනය වැළැක්වීමෙනි. එතෙක් මා හිතුවේ ලංකාවේ සංස්කෘතිය තුළ කැපී පෙනෙන ලෙස කාන්තාවන් සුරාපානය, දුම්පානය වැනි දේ නොකළත් ඔවුන්ට ඒවා මිළ දී ගැනීමේ අයිතිය ඇති බවයි. මන්ද ලංකාවේ කාන්තාවන් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් නීත්‍යානු නොවන අන්දමින් මත් ද්‍රව්‍ය වෙළදාමෙහි නිරතවන්නීය.

මම ඉපදුන බටුවංගල ගමේ කැළැවල්වල හෝ ඇතැම් ගෙවල්වල රා, කරිඤ්ඤං, කසිප්පු විකුණුවේ බහුතර කාන්තාවන්ය. දිනක් කතරගම ගිහිං එන අතර මග මා ගිය වන්දනා බසය නතර කළේ "රා බොමු" තැනකය. මම ඒ වන විට කුඩා සාදු කෙනෙකි. පිරිමි පෝළිමට කුඩා දොරකින් රිංගුවෝය. මට චූ බරක් තිබූ බැවින් මමද අවසානයට වැඩම කළෙමි. බැලින්නම් අඩි 6 පමණ උස තරබාරු කාන්තාවක් පිරිමින්ට රා බෙදන්නීය. ඇය මා දැක "අනේ මටත් ඉන්නවා මේ වගේ පැංචෙක්" කියලා රා බෙදන වැඩේ පැත්තකට දා මාව වැසිකිලියට ගෙනගියේය. අනෙක් අය ඇය ඇමතුවේ "ලොක්කි අම්මා" ලෙසය. මා අවසන් වරට වැඩි කාලයක් වාසය කළ හෝකන්දර ද තත්වයේ වෙනසක් නැත. වෙනසකට වූයේ හෙරෝයිං ප්‍රවාහනයේ දී කාන්තාවන් ප්‍රමුඛවීමයි. ඔවුන්ට කළ හැකි වෙනත් වෘතීන්ද අඩුය. දරුපවුලක් නඩත්තුවට ඇතැම් අය කරන ජීවන අරගලය ගැන මා නම් සංවේදීය.

නැවත නීතිය ගැන කියන්නේ නම් මත් ද්‍රව්‍ය මිළ දී ගැනීම පිරිමින්ට හොදයි, ගෑහැණුන්ට හොද නෑ කියන එක පුරුෂෝත්තම අදහසක් හැගෙනවාය. දියුණු සමාජවල පිරිමියාට ඇති අයිතිය, ගෑහැණුන්ටත් තහවුරු කොට ඇත. නමුත් අරාබිය, ඇතැම් ආර්ථික වශයෙන් බලවත් නොවන රටවල සමානාත්මතාවය ලිංගික බේද අනුව තහවුරු කොට නැත. මෙයට ආගමික බලපෑම, අඩු අධ්‍යාපනය වගේ සාධක අඩු වැඩි වශයෙන් බලපායි.

ලංකාවේ ස්ත්‍රීන්ගෙන් කැපී පෙනෙන ප්‍රමාණයක් මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා නොකරන්නෙත්, නමුත් කැපී පෙනෙන පිරිසක් මත් ද්‍රව්‍ය වෙළෙදාමෙහි නිරත වන්නේත් ඔය නීති ඇති නිසා හෝ නැති නිසා නොවේ. මිනිසුන්ගේ තෙරුම් ගැනීමේ ප්‍රමාණය , හැදෙන වැඩෙන පරිසරය, ආර්ථික අපහසුතා වැනි කාරණා විශේෂයෙන් බලපානු ඇත.

මට හිතෙන පරිදි මෙම නීති සංශෝදනයෙන් අදහස් වන්නේ කාන්තාවන් අතර මත් පැන් බීම ප්‍රචලිත් කිරීමට නොව, සම අයිතිය තහවුරු කිරීමයි. මෙහිදී අප විමසීමෙන් කටයුතු කළයුතුය. ඇතැම් පිරිමින් බීමත්ව බිරියට, දරුවන්ට තාඩන පීඩන කරන අවස්ථා මම කොතෙක් දැක ඇත්තෙමි. එවන් පවුල්වල දරුවන්ගේ සියලු බර කරට ගන්නේ අම්මාවරුන්ය. කාන්තාවන් ද මත් ද්‍රව්‍යවල ඇබ්බැහි වුණොත් බරපතල සමාජ පරිහානියක් වනු ඇත. නමුත් අපේ සංස්කෘතිය අනුව නීති ඇතැත්, නැතැත් කාන්තාවන්ගේ පෙළඹීම අඩු වනු ඇත.

බුදු දහමට අනුව නම් යහපත, අයහපත බලහත්කාරයෙන් හෝ නීතියකින් ක්‍රියාත්මක නොවේ. නරක හෝ යහපත් ප්‍රතිඵල දැක, අවබෝද කොටගෙන, අයහපත් නම් ඉන් වැළකීම බෞද්ධ විනය මාර්ගයයි.

එහෙයින් නීතිය සියලු දෙනාට සමාන වියයුතු අතර හොද හෝ නරක තීරණය කිරීම පුද්ගලයාගේ අයිතියකි.